بکار گیری رویکرد بهینه سازی استوار در طراحی زنجیره تأمین حلقه بسته سبز

در این تحقیق مسئله طراحی زنجیره تأمین حلقه بسته سبز چند محصولی با استفاده از رویکرد بهینه سازی پایدار مطرح می گردد. برای این کار باید به سه رکن اساسی توجه داشت: (1) ویژگی های یک زنجیره تأمین حلقه بسته (2) ویژگی های موضوع « سازگاری با محیط زیست » و (3) چگونگی استفاده از رویکرد بهینه سازی پایدار در مدلسازی ویژگی های دو بخش اول. در بخش طراحی یک زنجیره تأمین حلقه بسته سعی شده است که تمامی بخشهای مربوط به دو زنجیره تأمین «رفت و برگشت» در طراحی مد نظر قرار گیرند، از جمله این بخش های اصلی می توان به: تأمین کنندگان، تولید کنندگان، توزیع کنندگان، انبارهای زخیره کالا و بازار مشتریان کالاهای تولیدی در زنجیره تأمین رفت و همچنین به بازار مشتریان کالای برگشتی، مراکز جمع آوری کالا، مراکز تفکیک، تعمیر، اسقاط و تجزیه در زنجیره تأمین برگشتی، اشاره کرد. در بحث موضوع سازگاری با محیط زیست، سعی برآن است تا تمامی ابعاد این موضوع در مدلسازی ریاضی لحاظر گردد. لذا با توجه به اینکه موضوع سازگاری زیست محیطی از سه بعد اساسی: اقتصادی، محیطی و اجتماعی تشکیل شده است، سعی شده تا با انتخاب معیارهای مناسب ویژگی های این سه بعد را در تلفیق با موضوع مدیریت زنجیره تأمین حلقه بسته در قالب یک مدل ریاضی بیان کیینم. در مورد رویکرد بهینه سازی پایدار باید گفت که با توجه به تغییرات محیطی بسیار در محیط کسب و کار و افزایش روز افزون عدم قطعیت در فضای واقعی سعی شده تا در طراحی تمامی ویژگی ها و معیار های دو بخش اول از رویکرد بهینه سازی پایدار برای مقابله با چنین میزان عدم قطعیت در محیط و در بخشهای مختلف شبکه زنجیره تأمین، استفاده شود.